Δε μπορεί δε μπορεί κάπου θα συναντηθούμε, έλεγε το παλιό άσμα
και είναι ο ιδανικότερος τίτλος για να περιγράψει αυτό που ζούμε. Όχι
μόνο περιμένοντας να ανηφορίσουμε τα σκαλιά του Καυτανζογλείου,
αλλά και στην προσωπική μας ζωή.
Βγάζουμε τεύχη για αγώνες που αυτοί αναβάλλονται λίγες ώρες πριν
ξεκινήσουν, κάθε μέρα περιμένουμε να ακούσουμε νέα μέτρα μη τυχών και κλείσουν τα γήπεδα τελείως. Γενικά είμαστε μπροστά σε ένα
μπάχαλο, αλλά εμείς στον κόσμο μας. Τρελοί κι ευτυχισμένοι και ας
μην υπάρχει τίποτε που να σου δίνει αισιοδοξία, που να σου δίνει τη
φλόγα για να ζεστάνεις τη ψυχή σου με ΗΡΑΚΛΗ.
Αυτή είναι η δική μας δουλειά. Να βρούμε όλα αυτά που μας γεμίζουν
με θετική ενέργεια, να θυμίσουμε όλα αυτά που μας έδωσαν περηφάνεια και αν αυτά είναι λίγα (που δεν είναι) ή δυσκολευόμαστε να τα
βρούμε, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
Θα τα δημιουργήσουμε!!!
Το μοναδικό που θέλουμε από εσάς είναι να μιλάτε για ΗΡΑΚΛΗ, να
μεταχειρίζεστε όλα όσα δίνουμε, φτιάχνουμε, επινοούμε για να τραβήξετε πίσω στη μεγάλη γαλάζια αγκαλιά όλους τους απογοητευμένους, τους δυσαρεστημένους, τους ξενερωμένους!!!
Θα τα καταφέρουμε!!!