Πλησιάζουν Χριστούγεννα, όπου όλη η πλάση χαίρεται και αγαλλιάζει. Όλη η πλάση; Όχι!
Μία συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων οπαδών της ποδοσφαιρικής ομάδας ΗΡΑΚΛΗΣ αρνείται εδώ και αρκετά χρόνια να συμφιλιωθεί με τη χαρά.
Κάπως έτσι θα μπορούσε να ξεκινά ένα κόμικ ή ένα παραμύθι όπου θα πρωταγωνιστούσαμε όλοι εμείς. Όλοι εμείς που ακόμα μια χρονιά θα ευχηθούμε ο Άγιος Βασίλης να φέρει έναν επενδυτή στον ΗΡΑΚΛΗ ή θα ονειρευτούμε ότι κερδίσαμε το λαχείο και αναλάβαμε τη ΠΑΕ.
Ας δούμε όμως τι ακριβώς ευχόμαστε και κυρίως σε τι πλαίσιο το ευχόμαστε. Αναμασάμε συνεχώς εδώ και χρόνια τη λέξη επενδυτής. Ψάχνουμε ιδανικά για κάποιον με πολλά λεφτά ο οποίος θα έρθει να επενδύσει στην ομάδα μας. Να ρίξει μπόλικα χρήματα έτσι ώστε να δημιουργήσει όλες εκείνες τις συνθήκες αγωνιστικές και εξωαγωνιστικές ώστε να πάρει περισσότερα από όσα έβαλε.
Οι συνθήκες αυτές φυσικά συνεπάγονται με επιτυχίες για την ομάδα μας και χαρές για μας. Η αρχική σκέψη, την οποία μόλις περιγράψαμε, είναι σωστή αν αγνοήσουμε το πλαίσιο μέσα στο οποίο αισιοδοξούμε ότι θα γίνει πράξη το οποίο όμως αν το αγνοήσουμε τότε κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε από γραφικοί ως και ντιπ ηλίθιοι!
Πάμε λοιπόν να δούμε πού καλούμε έναν επιχειρηματία να επενδύσει τα χρήματα του: Καλούμε κάποιον να επενδύσει σε ένα πρωτάθλημα που ακόμα και μια μέρα πριν ξεκινήσει δεν ξέρουμε ποιος θα συμμετάσχει. Καλούμε κάποιον να επενδύσει σε ένα πρωτάθλημα όπου η πλειοψηφία των ομάδων έχουν προσδεθεί στο άρμα ομάδων της σούπερ κλίκας. Καλούμε κάποιον να επενδύσει σε ένα πρωτάθλημα το οποίο διοικείται από την επο του μπαλτάκου, νομίζω δε χρειάζεται περαιτέρω εξήγηση ως προς το τι σημαίνει αυτό το γεγονός. Καλούμε κάποιον να επενδύσει σε ένα πρωτάθλημα το οποίο χαρακτηρίστηκε από το ευρωπαϊκό συνδικαλιστικό όργανο των αμειβομένων ποδοσφαιριστών ως το χειρότερο της Ευρώπης. Καλούμε κάποιον να επενδύσει σε ένα πρωτάθλημα όπου διαιτητεύει ο διαιτητής Μελιτζανίδης (ή όπως αλλιώς λέγεται).
Καλούμε κάποιον να επενδύσει σε ένα πρωτάθλημα όπου για να ανέβεις πρέπει να πάρεις την άδεια άλλου επιχειρηματία. Θα μπορούσαμε να περιγράφουμε μέχρι αύριο την αν μη τι άλλο γελοία πραγματικότητα του ελληνικού ποδοσφαίρου αλλά θα σας κουράσουμε.
Ας είμαστε λοιπόν ρεαλιστές. Κανείς επενδυτής όπως τον ονειρευόμαστε δεν πρόκειται να ασχοληθεί με το ελληνικό ποδόσφαιρο. Όχι γιατί κάτι τρέχει με τον ΗΡΑΚΛΗ όπως θέλουν να λένε κορυφαίοι αναλυτές τύπου ραπτόπουλου αλλά γιατί πολύ απλά κανείς δεν θέλει να λερωθεί από τη βρώμα που περιβάλλει αυτό το κομμάτι της ελληνικής επιχειρηματικής ζωής το οποίο περιγράφεται με δύο λέξεις και ονομάζεται ΜΟΝΤΕΡΝΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ.
Ο ΗΡΑΚΛΗΣ είναι θύμα αυτής της λαίλαπας που μεταμόρφωσε το πιο όμορφο άθλημα του πλανήτη σε ότι πιο απεχθές. Ο ΗΡΑΚΛΗΣ και ο κόσμος του θα μπορέσουν να υπάρξουν μέσα σε αυτή τη δυστοπία μόνο όταν αντιληφθούμε το ρόλο μας που δεν είναι άλλος από αυτόν που είχε και ο μυθικός ΗΡΑΚΛΗΣ…
Πρέπει να γίνουμε τόσο δυνατοί ώστε να καθαρίσουμε τον κόπρο του Αυγεία… και δυνατός ΗΡΑΚΛΗΣ χωρίς τον κόσμο του δεν υπάρχει!!!
